Mijn reis naar India

Fieldwork

Hallo allemaal,

Er staan weer nieuwe foto's op mijn blog. Bij sommige foto's is ook een korte beschrijving toegevoegd. Het was een erg indrukwekkende dag vandaag en dat zullen jullie denk ik wel op de foto's terug kunnen zien!

Fijne avond!!

Liefs van ons x

Verhaal bij de foto's..

Hallo allemaal,

Als het goed is, hebben jullie al een klein beeld kunnen krijgen van wat wij hier tot nu toe gedaan hebben, maar ik zal daar nog kort wat over vertellen!

Zaterdag zijn we naar het hoofdkantoor van de HCSS geweest. Hier bevindt zich het basisonderwijs wat ongeveer vergelijkbaar is met het speciaal basisonderwijs in Nederland. Hier komen kinderen met een beperking die veel individuele begeleiding nodig hebben. Op zaterdag wordt hier niet heel veel les gegeven, maar doordeweeks is hier gewoon 5 dagen les. We hebben hier de medewerkers weer gezien en een aantal kinderen. Woensdag zullen we hier weer naartoe gaan waar we de grote klassen kunnen zien.

Zondag hebben we lekker de toerist uitgehangen in Tanjavur. We zijn hier naar een tempel, paleis, museum en nóg een tempel geweest. Het was allemaal erg indrukwekkend en we hebben zelfs papegaaien en eekhoorns gespot! Wederom ging Selvam natuurlijk met ons mee en hebben we weer over van alles zitten kletsen!

En dan vandaag... Vandaag zijn we naar het Hostel for Boys - Vadugarpet geweest, waar zich ook de pre-school bevindt. Motchu Rani (de lerares) was erg blij om ons te zien en wij waren heel erg blij om hen te zien, want wat was het bijzonder om te zien hoeveel de kinderen vooruit zijn gegaan. Stiekem had ik mezelf op het ergste voorbereid; het had natuurlijk zo kunnen zijn dat ze geen gebruik hebben gemaakt van het lokaal, de materialen en de adviezen. Dit was echter totaal niet het geval!! Hoe mooi is dat om te zien dat Motchu Rani zodanig haar best heeft gedaan om dit zo door te zetten. De bevestiging hiervan kregen we dan ook van de kinderen; zij waren geweldige puzzelaars geworden !!
In de middag zijn de jongens gekomen die ook vol enthousiasme binnen kwamen. We hebben met hen op het veld gespeeld waar we nieuw speelmateriaal hebben gegeven. Zoals jullie op de foto's kunnen zien, vonden ze dit erg leuk! Daarnaast hebben we ook nieuwe kleding aan de jongens gegeven waar ze ook erg blij mee waren!
We hebben Elizabeth natuurlijk ook weer gezien die zoals op haar manier altijd weer even aan de situatie moet wennen en in het begin altijd vrij nukkig is haha. In de middag hebben we vervolgens heel veel met elkaar gelachen, zoals Elizabeth dat kan. Wederom heeft ze benoemd dat als we niet zouden luisteren, ze de apen weer in onze kamer zou sturen, want zoals jullie op de foto's kunnen zien, waren zij nadrukkelijk aanwezig haha.
Voor mij voelde het heel normaal om weer in het hostel aanwezig te zijn. Het was alsof ik er vorige week nog was geweest. Het voelt daarom dus ook wel een beetje vreemd om nu alweer terug te zijn, maar het voelt sowieso goed om hier weer te zijn :).

Ik hoop jullie op deze manier een beeld te hebben kunnen geven over onze activiteiten in Trichy. Morgen gaan we het veldwerk in en zullen we bij verschillende gezinnen komen die ondersteund worden door deze organisatie. In deze gezinnen zitten namelijk allemaal kinderen met een beperking die individuele begeleiding krijgen van een werknemer van de HCSS. Ook die ervaringen zal ik weer met jullie delen!

Fijne avond nog!

Liefs,
Paula & Kim

We are back!!

Hallo allemaal,

Jahooor, we zijn er weer! Terug in het vertrouwde Trichy. Na onze vlucht (waar we er bij de douane uitgepikt werden vanwege explosieve deeltjes in mijn pc, uiteindelijk niets aan de hand....) hebben we een kort nachtje in Chennai gehad, waar het voor mij allemaal nog erg vreemd voelde. Ik kan het gevoel nog steeds niet plaatsen, maar ik heb een vermoeden dat ik gewoon heel erg moe was en er nog niet bij stil had gestaan dat we écht in India zijn. Vandaag gaat het gelukkig 100x beter en eerlijk; het voelt alsof ik niet weg ben geweest hier. Alsof ik nog steeds een keer naar Nederland moet komen. Dat is voor mij een hele opluchting, want je weet het natuurlijk nooit hoe het is om ergens weer terug te zijn waar je zolang en zoveel bent geweest. Gelukkig heeft mama het ook erg naar haar zin en lijken we hier samen prima onze draai te vinden!

In de 6 uur durende taxirit naar Trichy hebben we heerlijk zitten kletsen met Selvam. Ik ken hem nog van het afgelopen jaar en hij leek erg blij om ons weer te zien! We hebben dan ook heel veel bijgepraat, grapjes gemaakt en natuurlijk geklaagd over de Indiase overheid. Hier moest ik wel van Selvam bij zeggen dat de mensen hier heel aardig zijn, dus dat heeft niks te maken met de overheid! In deze gesprekken zijn we ons er toch weer even bewust van geworden hoe groot het verschil tussen arm en rijk is hier en hoe goed wij het eigenlijk in Nederland hebben!

Vandaag hebben we in de avond gegeten met Leela en we waren allemaal heel blij om elkaar weer te zien! Tijdens het eten kregen we ook meteen te horen dat Leela de hele week voor ons had ingepland en dat we maar even een weekplanning moesten maken. Woensdag zijn we in ieder geval vrij... En mama gisteren nog afvragen of we hier wel genoeg te doen zouden hebben....

We gaan dus langs allerlei projecten en heerlijk veel Indiaas eten en man, wat gaat de tijd zo vliegen! We hebben ons trouwens nog meer willen aanpassen aan de cultuur, waarvoor we wat kleding zijn gaan kopen.. Heel vervelend dat shoppen hoor.....

De professor en Prema zijn trouwens niet in India op dit moment. Zij verblijven voor 3 maanden nu in Amerika bij hun kinderen, dus alvast een volgend excuus om wéér terug te komen!

Wij gaan nu lekker slapen en houden jullie op de hoogte!

Liefs,

Paula & Kim

Een kort tripje!

Hallo lieve allemaal!

Dat is alweer een tijdje geleden dat ik via deze weg iets van me heb laten horen. Inmiddels ben ik alweer een maand bezig met mijn afstudeerstage in Nederland. Ik loop nu stage op een kinderdagcentrum (KDC Zonnehof, te Spijkenisse); behandelcentrum voor kinderen met een beperking. Na India nu een hele bekende doelgroep voor mij. En toch kun je het totaal niet met elkaar vergelijken.. Wat zijn wij verwend hier in Nederland zeg..

Maar.. de reden dat ik nu weer een verhaal schrijf, heeft natuurlijk niets te maken met mijn afstudeerstage. De reden dat ik schrijf, is namelijk dat ik samen met mama voor 10 dagen terug ga naar Trichy. HOE TOFF!! We gaan 20 oktober weg en we komen 30 oktober weer terug. Tja, het is maar een kort bezoekje, maar ik heb er enorm veel zin in!! Vooral om alle kinderen weer te zien, om mama Elizabeth weer een dikke knuffel te gaan geven en natuurlijk om de professor, Leela en Prema weer te zien.

De belangrijke reden dat mama en ik op zo'n korte termijn weer teruggaan, is omdat we bezig zijn met het opstarten van een stichting. Jullie hebben ons daar in het begin al onwijs veel mee geholpen en dat is erg goed bevallen van beide kanten dat we het graag voort zouden willen zetten. Hoe dit uiteindelijk allemaal vorm gaat krijgen, zal bekend worden na onze (korte) reis in Trichy. Degenen die ons daarbij zouden willen steunen, zullen tegen die tijd weer van mij horen!

Wanneer ik terug ben, zal ik natuurlijk weer een verslag doen van onze ervaringen daar! Ik kan niet wachten om in Trichy weer iedereen te zien en ben onwijs benieuwd hoe de kinderen op onze komst gaan reageren!!

Ik houd jullie op de hoogte!

Veel liefs x Kim

Het einde van mijn India-avontuur...

Lieve allemaal,

Daar zit ik dan, voor het laatst in het internetcafe een blog te schrijven. Marloes is vanochtend al vertrokken naar Chennai en vervolgens naar Abu Dhabi. Mijn terugreis start vanavond om 21.30 Indiase tijd. De laatste vlucht van Abu Dhabi naar Amsterdam hebben Marloes en ik samen, zodat we morgen samen op Schiphol aankomen.

Afgelopen week hebben we afscheid genomen van iedereen die we hier in India ontmoet hebben. Maandag en dinsdag zijn we gestart bij het hostel. We hebben daar de allerlaatste dingen, zoals een planbord en een schoolbord, afgerond voor de voorschool en hebben daarnaast heel veel spelletjes gedaan met de jongens. Dinsdagavond hebben we een afscheidsfeest gehad in het hostel met de jongens. Iedereen uit het dorp die wij ontmoet hebben, kwam langs. Ook hadden we het studie-uur van de jongens afgelast, omdat we de hele middag/avond leuke dingen wilden doen. We hebben dus eerst allerlei spelletjes gedaan (o.a. domino!) en na de prayer hebben we een dansfeest gehouden. Alle jongens hadden dansjes voor ons voorbereid en aan het einde hebben we natuurlijk nog even meegedanst. We hebben ontzettend met elkaar gelachen en ik denk dat we echt een knalafsluiter hebben gehad daar! 's Avonds na het eten was het helaas tijd om afscheid te nemen en dit was toch wel heel erg lastig. De jongens lagen al in hun slaapkamer en dat maakte het gelukkig iets makkelijker. En toch was het sh*t om afscheid te nemen van deze mannen. Dit is ook niet zomaar een stageplek geweest, maar we hebben ons hier altijd welkom gevoeld alsof we familie zijn. De jongens hielpen ons overal mee en waren er altijd voor ons en elkaar, maar natuurlijk konden we elkaar ook goed plagen en in de weg lopen. De banden die we met deze jongens hebben opgebouwd, zijn erg bijzonder en dat is iets wat ik nooit meer zal vergeten. Na dit afscheid moesten we afscheid nemen van Elizabeth, onze Indiase mama. Wat hebben we veel met haar gepraat, geknuffeld en vooral gelachen. Ze is ook weleens boos op ons geweest als bezorgde mama en dat maakte onze band nog hechter. Het afscheid was dan ook best wel moeilijk en we hebben echt kei hard staan janken haha, maar we hebben beloofd aan elkaar dat we elkaar snel weer zouden zien!

Maar goed, eerst maar eens landen in Nederland, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik heb geen idee wat het me gaat brengen en zittend hier heb ik geen besef dat ik vertrek vanavond. Deze ochtend heb ik zelfs nog een meeting bijgewoond en zometeen ga ik nog lunchen met Sarah. Ik zorg wel dat ik mijn laatste dag niet stil hoef te zitten. Het symboliseert hoe onze tijd hier is geweest; altijd bezig. Als het niet voor stage was, dan was het wel onderweg voor een korte trip of andere leuke dingen in Trichy. Toch heeft het altijd anders gevoeld dan in Nederland wanneer je 'druk' bent. In Nederland moeten we altijd zo haasten om overal op tijd te komen en alle 100 afspraken te halen die we op een dag gepland hebben. Hier gaat alles rustig aan en voel je de druk niet om te haasten. Als het niet lukt om op tijd te komen, dan kom je toch gewoon wat later of zelfs helemaal niet; morgen is weer een dag! Tuurlijk zijn er verschillende afspraken waar men zich aan moet houden, maar deze relaxte houding bevalt me wel. Ik denk dat ik dat heel erg ga missen in Nederland en vooral nu ik zelf al niet heel goed ben om altijd stipt op tijd te komen. Maar ook dit zullen we allemaal moeten ervaren als we terug zijn in Nederland. Misschien gaat het me allemaal wel gemakkelijk af al ik weer terug ben en val ik gemakkelijk weer in mijn oude patroon, wie weet..

Nee.. Ik wil nog niet weg, maar ik ga wel met een voldaan gevoel naar Nederland. We hebben het gewoon voor elkaar gekregen om een voorschool op te starten. Leela vertelde vandaag dat dat nog nooit gedaan is binnen de organisatie en daar kunnen we dus nog eens extra trots op zijn! Ik ben dan ook heel blij met al jullie support uit Nederland, want zonder al jullie donaties was dit ons niet zo gemakkelijk afgegaan. Ik ben trots op ons eindresultaat en ik kan niet wachten om straks terug te komen en te kijken hoe het er allemaal aan toe gaat.

Ik heb een geweldige tijd in India gehad en zoals ik al eerder zei, het liefst zou ik nog een tijdje willen blijven, maar helaas zit mijn tijd hier nu op. Gelukkig hebben we al veel plannen om terug te komen!

Ik wil iedereen nogmaals bedanken voor al hun support de afgelopen maanden en we zien elkaar snel weer in Nederland! Met mijn terugkomst zal Nederland weer mijn thuis zijn, maar Trichy zal altijd als mijn andere thuis voelen.

TOT SNEL!!

Dikke kus van mij x

Stand van zaken! Dankjulliewel allemaal!

Hallo allemaal,

Even een kort berichtje uit India! Allereerst willen we iedereen bedanken die gedoneerd heeft voor de organisatie! We hebben al 865 euro opgehaald en hebben daar al twee pakketten van kunnen sturen en tevens het lokaal kunnen verven. Dit betekent dat de playschool waarschijnlijk helemaal afgerond kan worden voordat wij naar Nederland vertrekken!!

We zijn nu bezig met de laatste zaken af te ronden en zullen wanneer de kinderen met de materialen in het lokaal zitten, jullie hiervan een filmpje laten zien! Zo kunnen jullie zien wat er mede dankzij jullie bereikt is in deze playschool!

Nogmaals bedankt allemaal!

Liefs x

Van pre-school naar playschool!

Hallo lieve mensen!

Het is eindelijk zover; vanaf volgende week gaan Marloes en ik de voorschool van Vadugarpet helemaal vernieuwen. Dit zullen we doen door middel van het opleiden en coachen van de docent, maar ook door de omgeving een heel nieuw uiterlijk te geven. Zoals jullie wellicht eerder vernomen hebben is ‘spelen’ een begrip wat binnen deze voorschool nauwelijks aan de orde is en dit willen wij in samenwerking met Leela Agnes (oprichtster van de voorschool) gaan veranderen. Dit houdt in dat we het lokaal gaan verven, inrichten en we nieuwe materialen zullen aanleveren om de kinderen een mogelijkheid te kunnen bieden om te spelen!

En hier hebben wij jullie hulp bij nodig! Dus mocht je materialen voor kinderen binnen de leeftijd van 2 t/m 6 jaar hebben liggen of iemand kennen die nog materialen heeft liggen die niet meer gebruikt worden, stuur dan een berichtje met informatie over het materiaal naar:

Kim van Langh +91 9750910183
Marloes Deurhof +91 9750910318

Wanneer het materiaal bruikbaar is, zullen deze materialen opgestuurd worden naar de Holy Cross Service Society in Trichy, maar dit gaat natuurlijk niet zonder geld! Heb je dus geen materialen (meer) liggen, maar wil je wel graag iets bijdragen of wil je naast het gedoneerde materiaal nog iets extra’s doen, dan kun je geld overmaken naar:

NL69 RABO 0112 2797 08 t.n.v. Van Langh
Beschrijving: HCSS Playschool

Het geld wat overblijft naast het sturen van deze pakketten, zal uiteraard gebruikt worden voor de rest van de benodigdheden voor de voorschool (bv. voor het schilderen van het lokaal).

Alvast bedankt allemaal!!

Veel liefs,
Marloes & Kim

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wat te verstaan onder materiaal voor kinderen binnen de leeftijd van 2 t/m 6 jaar?

  • Puzzels
  • Kaartspellen
  • Kinderlijm/schaartjes
  • Kleurboeken
  • Kleurpotloden/stiften
  • Handpoppen (poppenkast)
  • Poppen
  • Speelgoedauto’s
  • Verkleedspullen
  • Etc..

Heb je geen materiaal voor deze leeftijd, maar wel voor oudere kinderen? Ook daar zijn ze hier hartstikke blij mee! Dus laat ons weten wat je in huis hebt en dan zullen we proberen overal gebruik van te maken!

Kerala, Sri Lanka & Thailand met alle lieve mensen!

Hello strangers,

Volgens mij mag dat wel gezegd worden na bijna 7 weken niks van me te hebben laten gehoord. Maar niet getreurd, want ik ben er weer met een hele nieuwe dosis aan verhalen. In de afgelopen weken dat ik weg ben geweest, ben ik namelijk gaan reizen door India, Sri Lanka en Thailand met heel veel lieve mensen.

9 april is Kim aangekomen in Trichy!! Hoe onwijs tof is dat om je vriendinnetje gewoon in India te mogen ontvangen! Kim kwam wat later aan in de middag en zat vol adrenaline, dus Marloes en ik hebben haar meteen mee op sleeptouw genomen. In de tuktuk Trichy verkennen en wat gaan eten. Tijdens het eten kakte ze toch wel in, want het waren toch wel erg veel indrukken. Oja.. Voor ons is de drukte met letterlijk alle toeters en bellen erop aan al redelijk normaal geworden, maar voor Kim was dit natuurlijk allemaal nog nieuw. We zijn daarom maar snel naar huis gegaan om te gaan slapen. Echter konden Kim en ik helemaal niet slapen, want we hadden veel te veel te bespreken natuurlijk. Na dus een kort nachtje zijn we de volgende dag naar de Srirangam tempel geweest, hebben we gezwommen, het rockfort beklommen, sarees gekocht en zijn we ’s avonds in onze prachtige sarees met Leela gaan eten. Onze sarees zaten echter volgens de buurvrouwen niet helemaal goed, dus zijn we in hun huis meegesleurd om vervolgens helemaal opnieuw aangekleed te worden haha.. Achteraf wel fijn dat we niet voor lul stonden op straat! Maandag en dinsdag is Kim mee geweest naar Vadugarpet waar ze kennis heeft gemaakt met Elizabeth, Mojurani, Kannapah, de pre-school kinderen en natuurlijk onze jongens. Op woensdag zijn we nog even naar de Holy Angel School geweest om ook die stageplek aan Kim te laten zien. Er werd natuurlijk weer alles uit de kast gehaald om het beste van het beste te laten zien haha. Maar we moesten weer op tijd naar huis, want de backpack moest ingepakt worden voor de reis naar Kerala. Op 14 april in de vroege ochtend (4:00u….) zijn we vertrokken naar Kochi; de start van onze reis in Kerala. We hebben een hotel uitgezocht en zijn vervolgens met de boot naar Fort Cochin gegaan. Hier stonden allerlei leuke kraampjes met souvenirs, dus we hebben ons hier prima kunnen vermaken. We besloten om voor de volgende dag alvast een slaapplek te zoeken in Fort Cochin en zo kwamen we bij een geweldige homestay uit. We werden supervriendelijk ontvangen én mochten hier meteen een stuk (mierzoete) taart mee-eten voor de trouwdag en verjaardag van de eigenaar met de hele familie! De volgende dag zijn we naar een Kathakali show geweest; de traditionele dans van Kerala. Wat was dit een bizarre ervaring om mee te maken. Er wordt geen seconde gesproken, maar met gezichtsuitdrukkingen en handgebaren gecommuniceerd; begrepen er geen snars van natuurlijk, maar het was wel erg indrukwekkend haha.
De dag daarna zijn we doorgegaan naar Munnar met de bus. Daar werden we opgevangen door Siva, een super lieve tuktuk-driver, die ons verschillende slaapplekken heeft laten zien. Het eerste wat vooral Marloes en mij opvalt, is de kou; het is hier 26 graden!! ’s Avonds trekt het ook helemaal dicht en begint het te regenen, omdat we in de bergen zitten. Het is prachtig, maar voor ons toch wel even wennen haha. Siva heeft ons de volgende dag 6 uur lang door de theeplantages van Munnar meegenomen. We hebben gewoon 6 uur in de bergen gewandeld!!! Maar het was het zeker waard! Volgende dag helaas afscheid moeten nemen van Siva om vervolgens door te reizen naar Alleppey voor de welbekende houseboats. Bij aankomst toch besloten om eerst in een guesthouse te slapen waar we twee Duitse backpackers ontmoet hebben en wat hebben we daarmee gelachen. Ik ging pas om 6.00u slapen, oepsie…. Gelukkig hebben we de volgende dag helemaal niks hoeven doen op onze privé-houseboat; wat was dit onwijs mooi!! Op deze boot hadden we een eigen kapitein én kok, hoe luxe! Op de boot hebben we ook kunnen overnachten en Marloes en ik besloten om buiten te gaan slapen. Ik schrok ’s nachts echter wakker, omdat er (blijkbaar) een vleermuis over me heen vloog. Op mijn hoofd en arm dan ook de schrammen van zijn pootjes overgehouden, maar niets ernstigs! Daarna alleen niet zo goed meer kunnen slapen haha.
Toen we weer aankwamen in de haven zijn we naar het busstation gegaan om daar door te reizen naar een Ashram. Echter zijn we daar heel snel weer van gevlucht, want dat was echt een rare sekte… We zijn toen op Monroe Islands beland waar het heerlijk rustig was. We hebben hier in een hangmat kunnen hangen, met een kano door de backwaters mogen varen, het beste eten gekregen van ‘mama’, dus twee heerlijke dagen gehad!! Op Monroe Islands hebben we twee Engelsen ontmoet waarmee we vervolgens naar Verkala doorgereisd zijn. Hier hebben we vooral lekker niks gedaan, aan het zwembad gelegen en natuurlijk biertjes gedronken. Helaas daarna weer afscheid moeten nemen van Kimmie, maar de volgende dag stond ons alweer een nieuw avontuur te wachten.

Na een busrit van 10 uur en een korte nachtrust zijn Marloes en ik, mijn ouders, broertje en Merel van het vliegveld gaan halen. Merel en Coen hebben drie nachten bij ons in huis geslapen om echt te kunnen ervaren hoe onze dagen eruit zien. Papa en mama hebben we veilig en wel in een hotel gestopt haha. 3,5 dagen zijn we in Trichy geweest waar we wederom ons leventje met o.a. de stageplekken hebben laten zien. Ook hebben ze de Professor, Prema en Leela beter leren kennen tijdens een etentje én werden we uitgenodigd om bij hen thuis te komen eten; supertof!!

Het hoofd nog vol met indrukken van India zijn we naar Colombo gevlogen (na een vertraging van 7 uur!!). Eenmaal aangekomen in Colombo stond onze personal-driver Christy ons op te wachten met bloemenkransen! We zijn direct doorgereden naar ons hotel en gaan slapen, want voor de komende 5 dagen stond ons een drukke planning te wachten. De eerste dag zijn we namelijk naar een olifantenweeshuis en een kruidentuin geweest. We hadden toch best wel gemengde gevoelens m.b.t. het olifantenweeshuis; men noemt het namelijk wel een weeshuis, maar de dieren zien er niet echt gelukkig uit. We zijn daar dan ook niet lang gebleven en zo zijn we doorgereden naar een kruidentuin. Hier kregen we informatie over allerlei verschillende planten, bomen en kruiden die als natuurlijke medicijnen kunnen dienen voor ons: super leerzaam! De tweede dag zijn we naar de Botanische tuinen en een theeplantage fabriek geweest. De Botanische tuinen waren echt heel erg mooi en daar hebben we o.a. heel veel vliegende honden gezien. In de theeplantagefabriek hebben we een rondleiding gehad en hebben we geleerd hoe de theebladeren worden verwerkt naar thee: wederom super leerzaam! De derde dag hebben we een berg beklommen waar mama, Merel en ik het op een gegeven moment wel genoeg vonden en hebben we iedereen succes gewenst die verder omhoog ging haha. Daarnaast was er een leuke interactie met een beveiliger die ons elke keer er weer op wees dat we verder naar boven konden lopen. Ik hield me natuurlijk van de domme, waarom we dan ook met z’n drieën heel hard hebben moeten lachen. We zijn ook nog naar een waterval geweest die Coen, Merel, Marloes en ik een stukje beklommen hebben. Er staat daar dan ook op een steen heel aanmoedigend hoeveel doden er daar al zijn gevallen…… Voor ons gelukkig niemand! Tot slot hebben we deze dag een safari gedaan waar we vooral heel veel olifanten hebben gezien. Op enig moment begon het heel hard te regenen en onweren, waarbij de donder en bliksem ons om de oren vlogen. Echter vonden de olifanten dit helemaal geweldig, waardoor wij ze in de regen hebben zien spelen!! Op de vierde dag zijn we naar een schildpaddenopvang geweest, waar ze schildpadden opvangen (uh logisch..) die gehandicapt zijn of waar de eieren van het strand worden ondergebracht. Ze laten vervolgens de schildpadden na 5 jaar weer vrij en sommige schildpadden komen soms zelfs terug naar de opvang! Na deze volle dagen hebben we nog één nachtje overnacht in een hotel om vervolgens door te reizen naar Wadawe, waar we 6 dagen helemaal niks hebben gedaan. Heerlijk aan het zwembad en op het strand gehangen, cocktails gedronken en niet te vergeten het restaurant op z’n kop zetten! Er heerste nogal een chagrijnige sfeer door de vele Russen die het personeel niet mag. Op het moment dat het personeel er echter achter kwam dat wij geen Russen waren, hebben ze ons de beste 6 dagen bezorgd én wij hen!
Echter kwam er ook een einde aan deze geweldige vakantie. Allereerst voor Marloes die met tranen op 5 mei Sri Lanka verliet om 4 weken in Vietnam te reizen (hoe stoer; ze heeft het super naar haar zin gelukkig)! En op 6 mei scheidde ook mijn weg met de weg van papa, mama, Coen en Merel. En toch ook hier weer niet te lang getreurd, want ik ging weer op weg naar het volgende avontuur!

Op 7 mei landde mijn vlucht in Phuket waar Robbie al op mij stond te wachten en ik hem natuurlijk in zijn armen ben gevlogen! Super blij om elkaar weer te zien en we hebben dan ook de eerste twee dagen lekker rustig aan in een hotelletje gezeten. Vervolgens zijn we met de boot naar Phi Phi Island gegaan en wauw wat is het daar onwijs mooi! Het strand is écht wit en de zee is ook écht blauw, serieus?! We werden vanuit de ferry met een klein bootje opgehaald en afgezet bij onze slaapplek; een super leuke bungalow in de bergen. Helaas wel een goed aantal treden omhoog lopen, maar je moet wat voor een mooi uitzicht! De volgende dag hebben we een rondtrip met een bootje naar verschillende eilanden gedaan en dat was echt prachtig. Na Phi Phi Island zijn we met de ferry doorgereisd naar Krabi. In Krabi hebben we met een kano door de rivieren gevaren en zijn we in een oude grot geweest, wederom supermooi. Na de kanotocht zijn we met de auto naar Khao Sok gereden waar we een hele dag met een boot hebben gevaren en waar we tevens in de jungle zijn geweest om vervolgens door een grot te wandelen. Dit was echt heel bijzonder om te doen, omdat er in de grot ook nog water stond, dus sommige stukken in de grot moesten we zelfs zwemmen! Na deze geweldige ervaring in Khao Sok zijn we doorgereisd naar Koh Tao waar we eigenlijk alleen cocktails gedronken hebben; ook niet onbelangrijk! Na een dagje zwembad en een heerlijke pizza rijker (yes!!!) zijn we naar Koh Samui gegaan. Op Koh Samui hebben we een scootertje gehuurd waarmee we het hele eiland hebben verkend. We zijn hier 4 dagen gebleven en hebben lekker rustig aan gedaan. Onze laatste stop was in Bangkok om de volgende dag met het vliegtuig naar India te reizen. Ja net als iedereen heeft ook Robbie de gebruikelijke rondtrip gehad in India haha. En hij was zo onder de indruk van alles dat ie een ochtendje buiten is gaan zitten om het verkeer te aanschouwen haha. Voor mij voelt het echter alsof ik maar een paar daagjes weg ben geweest en moet Robbie mij er net als de anderen er weer op wijzen wat voor indrukken hij binnen krijgt. Toch bijzonder hoe snel je aan een omgeving kunt wennen ;).

En dan gisteren helaas weer afscheid moeten nemen van Robbie en wéér is het niet leuk. Afscheid nemen blijft toch een vervelend dingetje.. En dan werkt het voor mij ook nog eens niet mee dat Marloes er niet is. Wat ben ik onwijs slecht in alleen zijn en wat ga ik mijn best doen om dat eens wel een keer te kunnen. 31 mei komt Marloes weer naar Trichy en sta ik haar met wijd open armen op te wachten op het vliegveld, maar eerst eens ervaren hoe het is om een weekje alleen in Trichy te wonen! En tja het is misschien maar een weekje, maar voor mij een met een belangrijk leerdoel!

Wish me luck!

Liefs van mij x

P.S. Foto’s volgen!!