Hallo allemaal,

Als het goed is, hebben jullie al een klein beeld kunnen krijgen van wat wij hier tot nu toe gedaan hebben, maar ik zal daar nog kort wat over vertellen!

Zaterdag zijn we naar het hoofdkantoor van de HCSS geweest. Hier bevindt zich het basisonderwijs wat ongeveer vergelijkbaar is met het speciaal basisonderwijs in Nederland. Hier komen kinderen met een beperking die veel individuele begeleiding nodig hebben. Op zaterdag wordt hier niet heel veel les gegeven, maar doordeweeks is hier gewoon 5 dagen les. We hebben hier de medewerkers weer gezien en een aantal kinderen. Woensdag zullen we hier weer naartoe gaan waar we de grote klassen kunnen zien.

Zondag hebben we lekker de toerist uitgehangen in Tanjavur. We zijn hier naar een tempel, paleis, museum en nóg een tempel geweest. Het was allemaal erg indrukwekkend en we hebben zelfs papegaaien en eekhoorns gespot! Wederom ging Selvam natuurlijk met ons mee en hebben we weer over van alles zitten kletsen!

En dan vandaag... Vandaag zijn we naar het Hostel for Boys - Vadugarpet geweest, waar zich ook de pre-school bevindt. Motchu Rani (de lerares) was erg blij om ons te zien en wij waren heel erg blij om hen te zien, want wat was het bijzonder om te zien hoeveel de kinderen vooruit zijn gegaan. Stiekem had ik mezelf op het ergste voorbereid; het had natuurlijk zo kunnen zijn dat ze geen gebruik hebben gemaakt van het lokaal, de materialen en de adviezen. Dit was echter totaal niet het geval!! Hoe mooi is dat om te zien dat Motchu Rani zodanig haar best heeft gedaan om dit zo door te zetten. De bevestiging hiervan kregen we dan ook van de kinderen; zij waren geweldige puzzelaars geworden !!
In de middag zijn de jongens gekomen die ook vol enthousiasme binnen kwamen. We hebben met hen op het veld gespeeld waar we nieuw speelmateriaal hebben gegeven. Zoals jullie op de foto's kunnen zien, vonden ze dit erg leuk! Daarnaast hebben we ook nieuwe kleding aan de jongens gegeven waar ze ook erg blij mee waren!
We hebben Elizabeth natuurlijk ook weer gezien die zoals op haar manier altijd weer even aan de situatie moet wennen en in het begin altijd vrij nukkig is haha. In de middag hebben we vervolgens heel veel met elkaar gelachen, zoals Elizabeth dat kan. Wederom heeft ze benoemd dat als we niet zouden luisteren, ze de apen weer in onze kamer zou sturen, want zoals jullie op de foto's kunnen zien, waren zij nadrukkelijk aanwezig haha.
Voor mij voelde het heel normaal om weer in het hostel aanwezig te zijn. Het was alsof ik er vorige week nog was geweest. Het voelt daarom dus ook wel een beetje vreemd om nu alweer terug te zijn, maar het voelt sowieso goed om hier weer te zijn :).

Ik hoop jullie op deze manier een beeld te hebben kunnen geven over onze activiteiten in Trichy. Morgen gaan we het veldwerk in en zullen we bij verschillende gezinnen komen die ondersteund worden door deze organisatie. In deze gezinnen zitten namelijk allemaal kinderen met een beperking die individuele begeleiding krijgen van een werknemer van de HCSS. Ook die ervaringen zal ik weer met jullie delen!

Fijne avond nog!

Liefs,
Paula & Kim