Lieve allemaal,

Daar zit ik dan, voor het laatst in het internetcafe een blog te schrijven. Marloes is vanochtend al vertrokken naar Chennai en vervolgens naar Abu Dhabi. Mijn terugreis start vanavond om 21.30 Indiase tijd. De laatste vlucht van Abu Dhabi naar Amsterdam hebben Marloes en ik samen, zodat we morgen samen op Schiphol aankomen.

Afgelopen week hebben we afscheid genomen van iedereen die we hier in India ontmoet hebben. Maandag en dinsdag zijn we gestart bij het hostel. We hebben daar de allerlaatste dingen, zoals een planbord en een schoolbord, afgerond voor de voorschool en hebben daarnaast heel veel spelletjes gedaan met de jongens. Dinsdagavond hebben we een afscheidsfeest gehad in het hostel met de jongens. Iedereen uit het dorp die wij ontmoet hebben, kwam langs. Ook hadden we het studie-uur van de jongens afgelast, omdat we de hele middag/avond leuke dingen wilden doen. We hebben dus eerst allerlei spelletjes gedaan (o.a. domino!) en na de prayer hebben we een dansfeest gehouden. Alle jongens hadden dansjes voor ons voorbereid en aan het einde hebben we natuurlijk nog even meegedanst. We hebben ontzettend met elkaar gelachen en ik denk dat we echt een knalafsluiter hebben gehad daar! 's Avonds na het eten was het helaas tijd om afscheid te nemen en dit was toch wel heel erg lastig. De jongens lagen al in hun slaapkamer en dat maakte het gelukkig iets makkelijker. En toch was het sh*t om afscheid te nemen van deze mannen. Dit is ook niet zomaar een stageplek geweest, maar we hebben ons hier altijd welkom gevoeld alsof we familie zijn. De jongens hielpen ons overal mee en waren er altijd voor ons en elkaar, maar natuurlijk konden we elkaar ook goed plagen en in de weg lopen. De banden die we met deze jongens hebben opgebouwd, zijn erg bijzonder en dat is iets wat ik nooit meer zal vergeten. Na dit afscheid moesten we afscheid nemen van Elizabeth, onze Indiase mama. Wat hebben we veel met haar gepraat, geknuffeld en vooral gelachen. Ze is ook weleens boos op ons geweest als bezorgde mama en dat maakte onze band nog hechter. Het afscheid was dan ook best wel moeilijk en we hebben echt kei hard staan janken haha, maar we hebben beloofd aan elkaar dat we elkaar snel weer zouden zien!

Maar goed, eerst maar eens landen in Nederland, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik heb geen idee wat het me gaat brengen en zittend hier heb ik geen besef dat ik vertrek vanavond. Deze ochtend heb ik zelfs nog een meeting bijgewoond en zometeen ga ik nog lunchen met Sarah. Ik zorg wel dat ik mijn laatste dag niet stil hoef te zitten. Het symboliseert hoe onze tijd hier is geweest; altijd bezig. Als het niet voor stage was, dan was het wel onderweg voor een korte trip of andere leuke dingen in Trichy. Toch heeft het altijd anders gevoeld dan in Nederland wanneer je 'druk' bent. In Nederland moeten we altijd zo haasten om overal op tijd te komen en alle 100 afspraken te halen die we op een dag gepland hebben. Hier gaat alles rustig aan en voel je de druk niet om te haasten. Als het niet lukt om op tijd te komen, dan kom je toch gewoon wat later of zelfs helemaal niet; morgen is weer een dag! Tuurlijk zijn er verschillende afspraken waar men zich aan moet houden, maar deze relaxte houding bevalt me wel. Ik denk dat ik dat heel erg ga missen in Nederland en vooral nu ik zelf al niet heel goed ben om altijd stipt op tijd te komen. Maar ook dit zullen we allemaal moeten ervaren als we terug zijn in Nederland. Misschien gaat het me allemaal wel gemakkelijk af al ik weer terug ben en val ik gemakkelijk weer in mijn oude patroon, wie weet..

Nee.. Ik wil nog niet weg, maar ik ga wel met een voldaan gevoel naar Nederland. We hebben het gewoon voor elkaar gekregen om een voorschool op te starten. Leela vertelde vandaag dat dat nog nooit gedaan is binnen de organisatie en daar kunnen we dus nog eens extra trots op zijn! Ik ben dan ook heel blij met al jullie support uit Nederland, want zonder al jullie donaties was dit ons niet zo gemakkelijk afgegaan. Ik ben trots op ons eindresultaat en ik kan niet wachten om straks terug te komen en te kijken hoe het er allemaal aan toe gaat.

Ik heb een geweldige tijd in India gehad en zoals ik al eerder zei, het liefst zou ik nog een tijdje willen blijven, maar helaas zit mijn tijd hier nu op. Gelukkig hebben we al veel plannen om terug te komen!

Ik wil iedereen nogmaals bedanken voor al hun support de afgelopen maanden en we zien elkaar snel weer in Nederland! Met mijn terugkomst zal Nederland weer mijn thuis zijn, maar Trichy zal altijd als mijn andere thuis voelen.

TOT SNEL!!

Dikke kus van mij x